صرع

در صورتی که در طول عمر فقط یک حمله وجود داشته باشد و یا حملات فقط جلوی تلوزیون اتفاق می افتد نیازی به دارو درمانی نیست و در صورتی که نیاز به دارو درمانی باشد اولا باید دارو با دوز کافی باشد و از بی ضررترین داروها استفاده شود . تا حد امکان سعی شود از یک یا دو دارو بیشتر استفاده نشود .صـرع بـيش از 70 % مبتلايان ، با داروهای ضد صرع كنترل می شود . ايـن داروها جلوی وقوع تشنج را می گيرد اما صرع را درمان نمی كند . اين داروها انواع متعددی دارند و داروی مـورد استفاده در فرد بستگی به نوع تشنجی دارد كه فرد بـه آن مبتلاست . در بعضی افراد استعداد ابتلا به تشنج در طول زمان كاهش پيدا می كند و ممكن است اين افراد بتوانند داروهايشان را قطع كنند و دسته ای ديگر از افراد شايد مدتی طولانی تا زمانی كه تشنج شان متوقف شود نياز به دريافت دارو داشته باشند . اين موضوع زمانی رخ می دهد كه يك علت زمينه ای مثل جای زخم ، عامل تشنج بوده و هنوز باقی مانده باشد و شايد بعضی از افراد صرعشان كاملا كنترل نشود . آنها بايد تا آنجايی كه امكان دارد مناسب ترين درمان را برای همان نوع تشنجی كه به آن مبتلا هستند ، دریافت کنند . اگر شخصی به درمان دارويی پاسخ ندهد ، راه های درمانی ديگری هم وجود دارد كه ممكن است برای همه اشخاص مناسب نباشد .