اختلال در ارتباط زندگی مشترک ، به کمبودهایی در زبان ، گفتار ، و ارتباط گفته می شود . گفتار به تولید بیانگر صدا و شمرده صحبت کردن ، فصاحت ، آوا و کیفیت طنین گفته می شود . زبان به شکل ، کارکرد و استفاده از سیستم رایج نمادها ( مانند کلمات گفتار ، زبان اشاره ، کلمات مکتوب و تصاویر ) را به شیوه قانونمند برای ارتباط شامل می شود . ارتباط هر گونه رفتار کلامی یا غیر کلامی را ( عمدی یا غیر عمدی ) که بر رفتار عقاید ، یا نگرش های فرد دیگر تاثیر می گذارد . هم چنین ارزیابی های توانایی گفتار ، زبان و ارتباط فرد باید در زمینه فرهنگی و زبان فرد در نظر گرفت مخصوصاً برای افرادی که در محیط های دو زبانی بزرگ می شوند ( مثلاً فردی که دو زبان کردی و فارسی صحبت می کند باید در نظر گرفت که امکان دارد مشکلات ارتباط او به خاطر عدم تسلط او به زبان فارسی و یا فرهنگی که او در آن بزرگ شده باشد ، است ) .
mrymmoradii67
Comentarios